Category ՄԱՐԶԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ
Թիվ 10 /162/, Հոկտեմբերի 30, 2017թ.
Թիվ 9 /161/, Հոկտեմբերի 10, 2017թ.
Թիվ 5 /157/, Մայիսի 30, 2017թ.
Թիվ 4 /156/, Ապրիլի 30, 2017թ.
Թիվ 2 /154/, Փետրվարի 28, 2017թ
Թիվ 12/152/, դեկտեմբերի 28, 2016թ.
Թիվ 6 /146/, Հունիսի 30, 2016թ.
ԱՅՍՈՒՀԵՏ ԹԵՐԹԸ ՊԱՐԲԵՐԱԲԱՐ ԿԱՆԴՐԱԴԱՌՆԱ ՄԵՐ ՄԱՐԶԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐԻՆ
ՍԿՍՈՒՄ ԵՆՔ <<ՎԱՅՈՑ ՁՈՐԻ ԱՄՐՈՑՆԵՐԸ>> ԹԵՄԱՅԻՑ, ՈՐԸ ՄԵԶ Է ՏՐԱՄԱԴՐԵԼ ՊՄՊ ՄԱՐԶԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ
Ամրոց <<Քյոշկ>>
Մեր թվարկությունից առաջ 7-րդ դար, գտնվում է Եղեգնաձոր քաղաքի հարավ-արևմտյան մասում. Ըստ պատմական աղբյուրների բնակավայրը կոչվել է Խոտորալեզ:
Ստեփանոս Օրբելյանը պատմում է,որ Վարդանանց նահատակությունից հետո հայկական մի գունդ նահանջում է դեպի <<Զամուր աշխարհն Արցախայ>>: Պարսից զորքը վրա է հասնում Վայոց Ձորում Մոզի և Եղեգյաց գետերի միջև գտնվող մեծամեծ քարերով պարսպված բլրաբերդի մոտ: Ընդհարումը վերջանում է հայ գնդի պարտությամբ: Զորքը հեռանում է դեպի լեռները` թողնելով բազում նահատակների, որոնց թաղում են հենց ամրոցի տարածքում: Գյուտ Կաթողիկոսի հրամանով ամրոցի մոտ զոհվածների վրա կառուցում է վկայարան. <<…Երկագմբեթս և եռախորանս և երկու կողմանե գավիթս և սրահակսվերնատունս սեամբք և սքանչելի յորինվածքով…>>:
2011թ Վայոց Ձորի թեմի առաջնորդ Աբրահամ Եպիսկոպոս Մկրտչյանը հայտնաբերեց <<Քյոշկ>> ամրոցի մոտ գտնվող այդ տաճարի հիմքերը:
Այսպիսով մեր թվարկության 451թ Ավարայրի ճակատամարտի քարե վկաներն այսօր սպասում են գիտական ուսումնասիրությունների:
Ամրոց Ազատեկում
Մեր թվարկությունից առաջ առաջին հազարամյակ. Գտնվում է գյուղից 1,5 կիլոմետր հարավ: Ամրոցում կա մատուռ, որ կոչվում է .<<ս. Մարինոս>>:
Ամրոց <<Սմբատաբերդ>>
10-14-րդ դար, գտնվում է Արտաբույնք գյուղից 750մ հս արևելք. Բերդն ունի երեք կամարաշեն դարպասներ: Դարպասներն ունեցել են երկփեղկյա դռներ, <<…Դեռ քանի դուրսը կանգնած նայում ես բերդի պարսպին ու դարպասներին,-գրում է Քաջբերունին,-ակամա կարծում ես, թե պարսպի ներսում, բերդի մեջ, բազմաթիվ զինվորներ աջ ու ձախ շարժվածքով պատերազմական կենդանի մարզումներ են կատարում…>>:
Ամրոց <<Էրթիջ>>
12–14–րդ դար, գտնվում է Արփի գյուղից 2կմ հարավ. Երեք կողմերից անմատչելի է: Ամրոցի ներսում կան ջրամբարի և բնակարանների մնացորդներ ու ջարդված խաչքարեր, պահպանվել է պարսպապատի հիմքը: 19-րդ դարի վերջում, 20-րդ դարի սկզբում, երբ գյուղում ապրել են տաջիկներ, Քաջբերունու հավաստմամբ բերդն անվանել են <<Շիրալի խանի բերդ>>: Բլրաբերդի անմիջապես լանջին <<Էրթիջ>> գյուղատեղին է, որտեղ պահպանվել են բնակելի տների մնացորդներ:
«ՎԱՐԴԱՁՈՐ» ԹԵՐԹ 