Ազատ ու անկախ Հայաստան աշխարհի ստեղծումից հետո շրջանային թերթերն աստիճանաբար մարեցին, նորաստեղծ մարզային «Վայոց ձոր» թերթն էլ կանգնեց դժվարությունների առջև: Անհրաժեշտություն էր նոր թերթ ունենալը, և մարզի ստեղծագործող մտավորականների առաջարկով 2002թ. նոյեմբերի 15-ին «Վայոց ձոր տեղեկատվական կենտրոն» ՍՊԸ-ի կողմից հիմնադրվեց «Վարդաձոր»–ը:
Ինչո՞ւ Վարդաձոր…
Մեր բնօրրանին տված լավագույն անվանումներից մեկն է, որ հիշատակվել է միջնադարում. Վենետիկի մի ձեռագիր հիշատակարանում գրված է. «1476թ. Վայոց ձորը Վարդաձոր է կոչված: Հիշատակարանում նշվում է, թե` ձեռագիրը գրված է Հասան բեկի խանության ժամանակ հայոց ՋԻԵ /1476/ թ. Էջմիածնի կաթողիկոս Հովհաննեսի աթոռակալության տարիներիներին» «ի յերկիրս Վարդաձոր, զոր այժմ Վայից ձոր և Եղեգիս յորջորջի»:
Շուրջ 2 տարի թերթը տպագրվեց 15 օրը մեկ, թողարկելով պաշտոնական, քաղաքական, հասարակական, մարզային մշակութային ու մարզական ու ֆոտոնյութեր: Նյութերի հեղինակներն անշահախնդիր ստեղծագործող-լրագրողներն էին. ՀՀ վաստակավոր լրագրող Եղեգնաձորի շրջանային «Վերելք» թերթի երկարամյա խմբագիր Խորեն Հարությունյան, ՀՀ գրողների միության անդամ, «Ջերմուկ» շրջանային թերթի երկարամյա խմբագիր Ջանիկ Ասլանյան, Եղեգնաձորի շրջանային «Վերելք» թերթի երկարամյա աշխատողներ Յուրիկ Կարապետյան, Ֆոլիկ Հակոբյան…
«Վարդաձորն» արդեն ամսաթերթ է, ունի նաև Գրական էջ, հարցազրույցներ, լուսաբանում է Վայոց ձորի մարզպետարանի, թեմի, «Գիտելիք» համալսարանի, տարածաշրջանային պետական քոլեջի, հկ-ների, համայնքապետարանների, ուժային կառույցների կատարած աշխատանքները, հրապարակում է մարզի ուսումնական հաստատությունների տնօրենների ու մանկավարժների թափուր տեղերի մրցույթների հայտարարությունները, որից ելնելով անհրաժեշտ է դառնում մեկ-մեկ ամսվա ընթացում տպագրել նաև 2-3 համար:
Առանձնակի տեղ է տրվում օրինակելի զինծառայողների, երաժշտական փառատոններին մասնակցած խմբերի մասին գրված թղթակցություններին, պատմական հուշարձաններին ու մեզ հասած պատմական դեպքերին և գրառումներին:
«ՎԱՐԴԱՁՈՐ» ԹԵՐԹ 