Վերջին շրջանում շատ է խոսվում տղամարդկանց արտագնա աշխատանքի մեկնելու մասին, ու հանրապետական լրատվամիջոցներն էլ հաճախ են հետաքննություն անցկացնում գյուղական բնակավայրերի նման ընտանիքների խնդիրների վերաբերյալ: Նման հարցումով մեզ ևս որպես մարզային լրատվամիջոց դիմել էին և խնդիր էր դրված ուսոմնասիրություն անցկացնել Հերմոն գյուղում: Այն ներկայացնում ենք նաև Ձեզ.
244 բնակչություն ունեցող Հերմոնն ունի շատ պատասխանատու գյուղի կարգավիճակ: Մարզկենտրոնից 29կմ հեռավորության վրա գտնվող այս համայնքի բնակչության հիմնական զբաղմունքն անասնապահությունն ու դաշտավարությունն է: Մենք տեղեկացանք, որ գյուղում կան երիտասարդներ /ու ոչ միայն/ որ տարվա մեծ մասը գնում են արտագնա աշխատանքի, որի արդյունքում հոգում են ընտանիքի հոգսը: Այդ խնդիրներին քիչ թե շատ տեղեկանալու համար որոշեցինք այցելել նրանց, բայց օրվա երկրորդ կեսին, որ նրանք ազատված լինեն օրվա գործերից, որ մեր զրույցը ստացվի:
… Եվ արդեն Հերմոնում ենք… այստեղ էլ կյանքն արթնանում ու քուն է մտնում մարզի մյուս գյուղերին բնորոշ տրամադրությամբ: Տարիքով տղամարդիկ հավաքվում են գյուղամիջում, ակտիվ զրույցի բռնվում, երեխաներն էլ ավարտած դասերը փոքրիկ խմբերով հեռանում են դպրոցից: Այստեղ էլ հանդիպեցինք ուսուցչուհի Նաիրա Մնացականյանին, որի ուղեկցությամբ էլ առաջինն այցելեցինք Ասյա Մարտիրոսյանին:
– Այո, իմ որդին գտնվում է Մոսկվայում,- ասաց նա,- արդեն երրորդ տարին է: Շատ մոտիկ բարեկամի ընկերակցությամբ տարվա 3-4 ամիսն աշխատեցնում է ավտոլվացման կետ …
Մինչ մենք զրուցում էինք, սուրճի սկուտեղով մեզ մոտեցան երկու երետասարդ կանայք:
– Հարսս է,- շարունակեց Ասյան,- Սվետլանան, երեխայի է սպասում, մյուսն էլ աղջիկս է` Արփինեն: Նա Երևանում է բնակվում, եկել է մեզ մոտ մինչև ծնվի թոռնիկս, որ նեղություն չքաշենք: Continue reading
«ՎԱՐԴԱՁՈՐ» ԹԵՐԹ 